ما و آینده (مصاحبه جبهه فکری و فرهنگی انقلاب با استاد طاهرزاده) قسمت چهارم

«ما و آینده,»

«مصاحبة جبهة فکری, و فرهنگی, انقلاب, با استاد, طاهرزاده,»

« قسمت, چهارم,»

سؤال: این که می‌فرمایید افرادی مثل خانم زارعی از ما هستند به چه معناست یعنی ما فتوحاتی شبیه به فتح مکه در آینده, خواهیم داشت که همه ظرفیت‌ها در اختیار انقلاب, قرار می‌گیرد یا همین الان قرار گرفته است؟

جواب: به هر دوی این امور می‌توان فکر کرد زیرا ما با انقلاب, اسلامی چیزی را شروع کردیم که بشر امروز به دنبال آن است. او خودِ گم‌شده‌اش را در چیزی غیر از آن‌چه فرهنگ مدرن غرب برای او آورده جستجو می‌کند. در حال حاضر ما با سه نوع بشر روبه‌رو هستیم؛ یک نوع آن‌هایی که ماورای دنیای ظلمانی و مکر لیلُ و نهار، منتظر چیز دیگری هستند، چمران‌های این دوران که خودشان به دنبال امام خمینی این دوران می‌گردند از این نوع‌اند. نوع دیگر کسانی‌اند که وقتی با انقلاب, اسلامی روبه‌رو شدند تازه به خود آمدند که عجب چه راه خوبی است. نوع سوم کسانی‌اند که نه می‌توانند به راحتی از غرب عبور کنند و نه می‌توانند غرب را بپذیرند. درصد زیادی از مردم ما این‌گونه‌اند. می‌خواهم عرض کنم این‌ها هم از آنِ ما هستند، ولی اگر آن‌‌ها را رها کنیم در جای دیگری خود را ادامه می‌دهند، مهم آن است که مواظب تنگ‌نظرهای خود نسبت به این افراد باشیم. اگر برای این افراد راه بگشاییم به این سمت می‌آیند زیرا گوهر هویت بخشی به بشریت در این تاریخ در اختیار انقلاب, اسلامی است و اگر کسی غرض شخصی نداشته باشد نمی‌تواند نسبت به آن بی‌تفاوت باشد. بسیاری از این افراد با نظر به سخنان حضرت امام متوجه شده‌اند می‌توانند در این اردوگاه باشند. در انقلاب, امام خمینی که بنا نبود و بنا نیست همه عمامه سرشان بگذارند و یا چادر سر کنند. انقلاب امام خمینی «رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه» این بود که جبهه,‌ای مقابل ظلمِ استکبار با هویت دینی محقق شود. بسیاری از این افراد همین را می‌خواستند، به همین جهت در ابتدای انقلاب اسلامی آقای فردین و آقای ملک مطیعی فیلم برزخی‌ها را ساختند که سوژه و سناریوی آن فیلم چیزی شبیه آن فیلمی بود که آقای ده‌نمکی تحت عنوان اخراجی‌ها ساخت. موضوع آن فیلم این بود که عده‌ای می‌خواهند با شروع انقلاب از ایران فرار کنند که متوجه می‌شوند دشمن به کشور حمله کرده و حاج یعقوب به آن‌ها می‌گوید وقت دفاع از وطن است و آن‌ها برمی‌گردند برای دفاع از وطن. ^(۱) به نظر شما این افراد از طریق ساختن آن فیلم چه می‌خواستند بگویند؟ جز این است که می‌خواستند بگویند درست است که ما از شما نیستیم و داریم از ایران می‌رویم اما مملکت ما با همین هویت که عملاً شما انقلابی‌ها در آن حاکم هستید، برای ما هم پذیرفتنی است. کجای این مطلب بد است که بگوییم چون فردین در آن فیلم بازی کرده و چون فردین قبلاً آدم درستی نبوده او را نمی‌خواهیم؟ چرا فردی را که می‌خواهد برگردد، نپذیریم و از آنِ خود نکنیم؟ البته بنا نیست ما در اردوگاه آنان قرار گیریم ولی چه اشکال دارد که آن‌ها را در اردوگاه خود بپذیریم.

 در هر حال اگر ما یکدیگر را نفهمیم هر کدام به جزیره‌ای تبدیل می‌شویم جدای از دیگری و اگر ما جزیره‌ها شدیم انقلاب اسلامی به آن‌جایی که باید برسد نمی‌رسد. آیا در حال حاضر ما باید آقای روحانی را به عنوان رئیس جمهور کشور با همه ضعف‌هایی که دولت یازدهم و دوازدهم دارد، بفهمیم یا چون مثل ما فکر نمی‌کند او را خائن بدانیم؟ به نظر بنده این افراد نه خائن‌اند و نه مزدور، یک فکرند ولی آن‌گونه که امثال بنده از انقلاب اسلامی برداشت داریم آن‌ها چنان برداشتی ندارند و به نظر ما برای انقلاب مشکل ایجاد کرده‌اند و ایجاد می‌کنند ولی مشکل را بیشتر کسانی ایجاد می‌کنند که می‌خواهند به روش‌های غیر معمول، به جای آن‌که انقلاب را از آن‌ها عبور دهند، آن‌ها را حذف می‌کنند.

به تعبیر بنده، جریانی که آقای روحانی جزو آن است، از جنس انقلاب اسلامی نیست، ولی با این‌همه باید بفهمیم آقای روحانی و صاحبان آن فکر چه دغدغه‌هایی دارند؟ چرا این‌گونه عمل می‌کنند؟ چه می‌خواهند بگویند؟ آیا اقلش این نیست که می‌خواهند یک نوع استقلال، مثل استقلال ترکیه، برای ایران ایجاد کنند؟ معتقد شده‌اند حال که ما نمی‌توانیم روبه‌روی استکبار بایستیم از اصرار بر شعارهای انقلاب دست برداریم تا جامعه‌ی جهانی ما را بپذیرند و بهانه به دست آمریکا ندهیم. این افراد زمانی انقلابی بودند، ولی به تحلیل دیگری رسیدند و تفاهم یعنی این افراد را با این هویت بفهمیم، نه آن‌که تأیید کنیم.

بلوغی باید

نظر بنده این است ما به آن بلوغی که نیاز باشد تا غیر خود را بفهمیم، نرسیده‌ایم، هنوز یکدیگر را نمی‌فهمیم. به عقیده‌ی بنده اگر بخواهیم تفاهم داشته باشیم لازمه‌اش تفاهم بر سیره‌ی حضرت امام «رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه» است. آقایان به زبان بی‌زبانی می‌گویند ما را در إزای استقلال ایران بفهمید. نظرم این است که آقای هاشمی در این اواخر - یعنی ده سالی که در مجمع تشخیص مصلحت امثال آقای حسین بشیریه و آقای سریع‌القلم تئوری‌پردازی کردند - گرفتار نوعی استحاله شد. لذا آقایان رسیدند به این‌که نمی‌توانند به روش امام روبه‌روی استکبار بایستند، در عین آن‌که نمی‌خواهند از اقمار نظام استکباری باشند. آیا نمی‌توان طوری انقلاب اسلامی را ادامه داد که این افراد با این طرز تفکر هم جایی داشته باشند و اگر کفه‌ی حضور ماها بیشتر شد آن‌ها مخالفتی نکنند و اگر کفه‌ی حضور آن‌ها بیشتر شد ما بدون تقابلِ مستقیم بر سیره‌ای که قبول داریم مستقر باشیم و کار را جلو ببریم؟