عشق علامه طباطبایی به همسرشان

عالمی که از شدت علاقه به همسر تا چندین سال بعد از فوت او هر روز سر مزارش می‌رفت.

علامه طباطبایی: «در طول زندگی ما هیچ‌گاه نشد خانم کاری بکند که من حداقل در دلم بگویم ای کاش این کار را نمی‌کرد، یا کاری را ترک کند که من بگویم ای کاش این عمل را انجام داده بود. هیچ‌گاه به من نگفت چرا فلان عمل را انجام دادی یا چرا ترک کردی ... من این همه محبت و صفا را چگونه می‌توانم فراموش کنم؟

همسر شهید مطهری : «تا چند سال، هر وقت به منزل علامه می‌رفتم، به خاطر دوستی که من با خانم ایشان داشتم، من را که می‌دیدند یاد همسرشان می‌افتادند و با صدای بلند گریه می‌کردند.»

این محبت باعث شده بود علامه به یکی از شاگردانشان پولی دهند تا به دست کسی برساند و او شب‌های جمعه به نیابت از قمرالسادات، حرم حضرت معصومه (س) را زیارت کند.

علامه در پاسخ نامه تسلیت یکی از شاگردانش نوشت: «با رفتن او برای همیشه خط بطلان بر زندگانی خوش و آرامی که داشتیم کشیده شد.»

پدرم می گفت: این زن بود که مرا به اینجا رسانید، او شریک من در کارهای علمی بوده و هر چه #کتاب نوشته ام نصفش مال این خانم است.

بمناسبت پایان نگارش تفسیر المیزان